HAMİLELİK MACERASI....

 Bir annenin hayatında yaşayabileceği en güzel şey hamile olmak.Bir ayrıcalık hem zor hem mükemmel birşey.Bir mucizeye yakından tanık olmak.Her evreyi karnında minicik bir damla iken kocaman bir can oluşunu canlı canlı takip etmek.

 Bu kadar erken olacağını asla tahmin etmezdim.Plansız ve zamansız bir gebelikti benimki si.İlk öğrendiğim zaman hem ağlayıp hem gülenlerdenim.Geçen sene Mart ayıydı.15 Mart 2011 saat:11:08 di gebelik testine bakıp ögrendiğim.Resmini bile çekmiştim o iki çizginin.O gün nöbetçiydim hastanede akşam ise kanda bakmıştım beta hcg seviyesine.Ve %100 bebeğim olacaktı.Tek bir şey kalmıştı oda o siyah ekrandan bebeğimin fotoğrafını görmekti.Ertesi gün hastanemizin kadın doğum uzmanına gittim hemen.Bebeğimi görmek için sabırsızlanıyordum.Ama maalesef göremedim daha minicikti ve bizim eski ultrason cihazımız sadece keseyi görebilmişti.İçi boş olabilir demişti doktorum ama ben öyle olmadığını biliyordum.Bebeğim oradaydı canlı kanlı benimle beraberdi.Ben ona o bana babamızın emanetiydik.

 Çok değil bir hafta sonra gördüm onu 6 haftalık minicik birşeydi.Artık hepimiz varlığından emindik.Onu görünce çok heyecanlandım.Gözlerim doldu.Müthiş birşeydi benim bebeğimdi bizim bebeğimizdi aşkımızın kanıtıydı.

 Henüz hamile olmanın ,anne olacak olmanın sorumluluklarının bu kadar ağır olacağını ve hayatımın 180 derece farklılaşacağının farkında bile değildim.Bildiğim sadece hamileydim, heyecanlı ve mutluydum ama buruk bir mutluluk...

 

 Canım kocacığım askere gitmişti daha 20 gün önce.Bebeğimiz olmasını çok istememize rağmen sırf bu yüzden askerlik sonuna ertelemiştik.Dua niyetine geçmiş demek ki bu isteğimiz diye düşünüyorum.Ona telefonda söylediğimde ise şaka gibi geldi sanırım.Şaşkınlık ve mutluluk hissediyordum telefonun diğer ucundan.Anneme ve kardeşlerime söylediğimde ise özellikle teyzeleri havalara uçtular.Zaten evlendiğimden beri üzerimde psikolojik baskı yapıyorlardı.1,5 sene ancak dayandılar.Eşimin ailesinde de aynı sevinci görmek mümkündü.

 Yalnız bir gebelik geçirmem diyen ben ise çok ama çok büyük konuşmuştum.Neyse ki başka çarem olmadığından dolayı alışmak kısa zamanımı aldı.Nede olsa ben bir anne adayıydım ve moralim hep yüksek olmalıydı.Pozitif bir anne sağlıklı ve mutlu bir bebek demekti.

 Hayatımda birçok şeyden vazgeçmek demekti bu bebek.İlk olarak sigaraya elveda dendi.Artık aç kalmak, çok yorulmak yoktu.Makyaj ve saç boyatmak bitti.İçki bi daha ağıza konulmayacaktı.Bunlar hamilelik ve emzirme döneminin başta gelen yasaklarındandı.

 Bebek artık hayatımız demekti.Biz artık üç kişiydik.Gül'ün kocası, Murat'ın karısı ve Ahmet yiğit'in anne ve babası......